The poetic is the familiar dissolving into the strange,
and ourselves with it.
George Bataille, Inner experience
De Italiaanse performer en choreografe Francesca Chiodi Latini laat zich voor Jardin Poilu inspireren door de kale arctische toendra, een desolaat stuk van wereld dat zo wit is als sneeuw, en zo koud als ijs. Tijdens de korte zomers kleuren pluizige, distelachtige bloemen dit landschap. Daarin verschijnen en verdwijnen de herinneringen van drie absurde broers en zussen. Ze leerden er lopen, ze verkenden de barre omstandigheden van hun thuisland, soms samen, soms gescheiden. In hun herinneringen duiken fragmenten op uit hun kindertijd: de warme genegenheid van het gezin, de momenten die samen in harmonie worden doorgebracht, de kleine conflicten, het door elkaar praten, het geplaag en de spelletjes.
Alledaagse momenten worden afgewisseld met poëtische beelden, die de toeschouwer meenemen op een reis die een tastbare realiteit met abstractie verweeft. Jardin Poilu is een witte tuin van herinneringen.
concept en choreografie Francesca Chiodi Latini - performance en co-creatie Jacopo Buccino, Giada Castioni, Kaori Ishiguro - set en kostuumontwerp Miguel Peñaranda - muziek Poor Isa (Ruben Machtelinckx and Frederik Leroux) - geluidsontwerp Thomas Jillings - productie wpZimmer - coproductie KAAP, C-Takt - foto's Boris Bruegel
