Tijdens LAFS#6 kon je een eerste work-in-progress zien, op LAFS#7 gaat SLOP als volwaardige voorstelling in première.
Heb ik al verteld dat ik als kleuter mijn vader vier gebroken ribben heb geknuffeld? Mijn moeder heeft daar toen een foto van genomen, maar die werd nooit ontwikkeld. Dat gebeurde wel vaker bij ons thuis. Alles was ingewikkeld en niks ontwikkeld.
Het relaas van Ruth – de ‘achteraffer’ – Verbist. Mocht je pad ooit het hare gekruist hebben, herinner je je haar in geen geval. Ze is het soort persoon wiens bestaan je simpelweg vergeet. De eeuwige en trouwste figurant. Zelfs in haar eigen leven. Zéker in haar eigen leven. Toch is ze een ware heldin. Maar hoeveel heldin ben je als niemand dat ziet?
SLOP is een voorstelling over gebukt gaan onder schuld en schaamte, zelfs wanneer die plaatsvervangend is. En over hoe klote verdomd moeilijk het kan zijn om jezelf op nummer één te zetten.
Spel en tekst: Goele Denil - Spelcoach: Gode Kempen - Taalcoach: Koen De Graeve - Scenografie: Stef Depover - Dramaturgie: Simon De Vos
