Curated by wpZimmer in samenwerking met Samuel Baidoo
Op het punt om aan een professionele carrière te beginnen, exploreren drie jonge vrouwelijke kunstenaars hun eigen lichaam. Urgente lijf-vragen worden al dansend verkend, met de nodige zin voor humor, ernst, zelf-relativering en fantasie. Drie stukken over het blootleggen en transformeren van jezelf door diep te graven in de geschiedenis van je eigen lijf.
Mei-Li - Epílogo
Epílogo gaat over de ervaring van het hebben van een lichaam. In samenwerking met James Hall wordt geprobeerd een geheugencapsule te creëren voor een toekomstige zelf. In deze solovoorstelling wordt de performer ondersteund door twee schermen, in een poging om de relatie te onderzoeken tussen dans en film. De bedoeling is om een archief te creëren voor iets uitermate onzichtbaars als “ervaren” en “voelen”. Epílogo wil alles vastleggen wat zit in en uitgedrukt wordt door het lichaam, dat tijdloos, onzichtbaar en onontkoombaar is.
Duur: 15 min.
Engels gesproken
Marta Jamsja - Show Me the Steep and Thorny Way to Heaven
In de mist en de duisternis ontmoet Marta Ophelia terwijl die haar laatste adem uitblaast en zich klaarmaakt om deze wereld te verlaten. Shakespeare vond de overweldigende conflicten tussen haar vriendje (Hamlet) en haar vader te belastend voor Ophelia, maar zijn inschatting van haar karakter was helemaal fout.
Dit is een verhaal van transformatie, dat gaat over het jezelf toestaan om de ware en meest bevrijde versie van jezelf te zijn. Een benevelde ontmoeting met de geesten van Marta en Ophelia, die een tocht aanvatten door stukken van elkaars leven, waarbij ze zich een nog grootsere toekomst voor zichzelf voorstellen.
Duur: 20 min.
Engels gesproken
Ella My Blomdahl - Ditch Dance
Ditch Dance onderzoekt de relatie tussen lichaam en landschap, en richt zich daarbij met name op het moerasland in het Torlarp-woud in Zweden, waar de roots van de performer zich bevinden. Een plek met vele verhalen, die zowel mysterie als nieuwsgierigheid hebben aangewakkerd. De voorstelling bevat mythologische verhalen over moerassen en verkent het concept van wegzinken in een moeras. Het moeras, dat het menselijke lichaam kan doen veranderen in een hybride wezen, wordt een metafoor voor de fluïditeit en kneedbaarheid van gender en identiteit.
Ditch Dance is een solovoorstelling van Ella-My Blomdahl, in samenwerking met sound designer Dimitra Sofroniou. Het stuk is uitgewerkt in een nauwe correlatie met klank en is gebaseerd op elektronische muziek vermengd met folkloristische invloeden.
For my ancestors bog,
I am filled with a desire to float into you,
Becoming you
Duur: 20 min.
no language
Epílogo
Dans: Mei-Li - De voorstelling is ontstaan in samenwerking met: James Hall en Lore Loyens - Met dank aan: alle mentoren en techniekers van het Conservatorium Antwerpen - Muziek: Who knows where the time goes van Nina Simone met arrangementen van James Hall en Raphael Malfliet
Show Me the Steep and Thorny Way to Heaven
Concept en performance: Marta Jamsja - Sound design en collaborator: Israel Bañuelos - muziek: ‘Liminal’- Bryce Dessner & Alejandro G. Iñárritu en ‘Cry Me A River’ - Barbra Streisand (Remix Israel Bañuelos)
Ditch Dance
Choreografie en dans: Ella-My Blomdahl - Compositie en geluidsartiest: Dimitra Sofroniou - Film: Ella-My Blomdahl en Ida Blomdahl - Editing: and $$
