Het doek gaat op. Een cursor knippert op een leeg scherm. Alleen het geklik van het toetsenbord doorbreekt de stilte terwijl we een sensuele boswandeling beginnen.
Rebekka schrijft een voorstelling waarin ze de kracht van taal en het politieke karakter van auteurschap en creativiteit onderzoekt. Maar terwijl ze nog aan het typen en nadenken is, zijn tekstgenererende vormen van AI ons dagelijkse leven binnengedrongen. Ze produceren veel meer tekst dan Rebekka – en doen dat in veel minder tijd. Tekst produceren is iets razendsnels en posthumaans geworden…
Wat betekent het om te creëren in een tijd van voortdurende technologische updates? Kunnen we het ons nog veroorloven om te verdwalen? Om tussen de regels te lezen? Om te vertragen?
Horror Vacui laat zich inspireren door techno-feministische perspectieven en feministische schrijfstrategieën, en nodigt je uit voor een humoristische, poëtische en kritische tocht door de innige verstrengeling van mens, tekst en machine – van vrouwelijke typemachines tot lichaamloze AI. Welke werkelijkheid (be)schrijven we met het gereedschap dat we zelf creëren?
Wie verricht het schrijfwerk? – En wie blijft het werk verzetten op de achtergrond?
Een avond tussen herschreven en geschrapte gedachten, dominante datasets, collectieve verbeelding en onze eigen lichamelijke aanwezigheid.
The instrument is working on our thoughts. - Nietzsche, when starting writing on the typewriter.
Engels gesproken
Concept, text, performance: Rebekka Bangerter - Dramaturgie: Henriette Festerling - Scenografie en lichtontwerp: Hendrik Walther - Begeleiding: Joachim Robbrecht - Extern oog: Emke Idema - Kostuumadvies: Daphne De Winkel - Advies: Isadora Chun Shing Au, Jimmy Grima - Technische ondersteuning: Durante Van Kuijk - Met speciale dank aan: Edit Kaldor
